Η Θεοδώρα Τζήμου μιλάει στην Διονυσία Μαρίνου και TA NEA για τη Σε ρ ο τ ο ν ί ν η του Μισέλ Ουελμπέκ από τους Elephas tiliensis στην Κάμιρος. «Όλοι καταπιέζουμε τη φύση μας. Όλοι το κάνουμε. Έχουμε γαλουχηθεί έτσι. Δεν γίνεται διαφορετικά να ζεις σε μία κοινωνία. Φυσικά και οριοθετούμε τα πράγματα με έναν τρόπο, γιατί αλλιώς πώς θα ζήσουμε με τους άλλους; Παλεύεις με τη φύση σου, αλλά όσο πιο πολύ παλεύεις τόσο πιο πολύ καταλαβαίνεις πόσο φυλακισμένος είσαι σε έναν τρόπο. Για να επιβιώσεις σε έναν τρόπο που υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι, είσαι μέρος ενός συνόλου, πρέπει να καταπιέσεις τη φύση σου. Όσο αντιλαμβάνεσαι τη φύση σου, τόσο φυλακισμένος αισθάνεσαι μέσα στον πολιτισμό με έναν τρόπο. Στον κόσμο της Σεροτονίνης, όπως και στον δικό μας βέβαια, η εγκατάλειψη και η έλλειψη αλληλεγγύης μεταλλάσσουν όχι μόνο τα προϊόντα αλλά και τα πρόσωπα».