Elephas Tiliensis
o νάνος ελέφαντας της Τήλου: απομονωμένοι για μεγάλο χρονικό διάστημα σε περιορισμένο χώρο, οι ελέφαντες της Τήλου αναγκάστηκαν να συρρικνωθούν, προκειμένου να επιβιώσουν.
Η ομάδα ιδρύθηκε το 2013. Πρώτη της εργασία ήταν το διήγημα Περσινή Αρραβωνιαστικιά της Ζυράννας Ζατέλη, που παρουσιάστηκε την περίοδο 2013-14 και 2014-15 στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. Την περίοδο 2014-15 η ομάδα συνεργάζεται με το Θέατρο Τέχνης και παρουσιάζει στο Υπόγειο την παράσταση Αλεξάνδρεια -Υπάρχουν αλήθεια και ψεύδος άραγε;- εμπνευσμένη από το Αλεξανδρινό Κουαρτέτο του Λόρενς Ντάρελ. Για την παράσταση Αλεξάνδρεια -Υπάρχουν αλήθεια και ψεύδος άραγε;- η ομάδα ήταν υποψήφια για το Βραβείο Δραματουργίας στα Βραβεία Κριτικών Θεάτρου και Χορού Κάρολος Κουν, (2016).
Την περίοδο 2015-16 παρουσίασε μια σκηνική εκδοχή του μυθιστορήματος Λούλα του Βαγγέλη Ραπτόπουλου, στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.
Στο «Καλοκαίρι project» των bizoux de kant γεννήθηκε η performance Πώς θα ‘ναι ο λυτρωτής μου; βασισμένη στο διήγημα Το σπίτι του Αστέριου του Χόρχε Λουίς Μπόρχες, (Ιούνιος 2016).
Την περίοδο 2016-17 παρουσίασε σε συμπαραγωγή με το Θέατρο του Νέου Κόσμου μια σκηνική εκδοχή της Persona του Ίγκμαρ Μπέργκμαν.
Με τις παραστάσεις έχει ταξιδέψει στη Θεσσαλονίκη (Θεατρικές Συναντήσεις), στα Ιωάννινα (Β’ Θεατρική Άνοιξη), στην Άρτα, στο Ρέθυμνο (Φεστιβάλ Αντίβαρο), στην Πάτρα και στο Ναύπλιο.
Την περίοδο 2017-18 η ομάδα παρουσίασε στο Θέατρο του Νέου Κόσμου το Κρητικό ποιμενικό ειδύλλιο του 16ου αιώνα, Η βοσκοπούλα Αγνώστου και μια μεταγραφή της Κυράς της θάλασσας του Χένρικ Ίψεν. Για την παράσταση αυτή η ομάδα επιχορηγήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού.
Το 2018 στο Φεστιβάλ Αθηνών παρουσιάζει μια εκδοχή του Οδυσσέα του Τζαίημς Τζόυς, με τον τίτλο Οδυσσέας, ένα ορατόριο – ωδή στην καθημερινότητα.
Την περίοδο 2018-19 παρουσίασε τον Φιλοκτήτη του Σοφοκλή, εστιάζοντας στην ψυχοθεραπευτική διαδικασία, στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων, με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.
Το 2020 οι Elephas tiliensis παρουσίασαν στο Bios μια ανθρώπινη εγκατάσταση ενάντια στον φόβο, που δανείστηκε υλικά απ’ το ίδιο το θέατρο, τον κινηματογράφο και τη μουσική, με τίτλο Αγάπησέ με, με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.
Στο Κάστρο της Άρτας παρουσίασαν μια μουσική σκηνική εκδοχή του έργου Ο Απόκοπος του Μπεργαδή στα πλαίσια του προγράμματος «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός», ( Αύγουστος 2021).
Το 2021 πραγματοποίησε έρευνα σε χωριά της Πίνδου με θέμα: Γυναίκες και Ιστορίες – Η γέννηση μιας δραματουργίας.
Τη θεατρική περίοδο 2021-22 και 2022-23 παρουσίασαν μια θεατρική εκδοχή του μυθιστορήματος Σεροτονίνη του Μισέλ Ουελμπέκ και το σπουδαίο έργο Η Νύχτα της Κουκουβάγιας του Γιώργου Διαλεγμένου, στην Κάμιρο και στο Βios, με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.
Το 2023 παρουσίασαν στο Θέατρο Σταθμός τη Ζάχαρη, το πρώτο θεατρικό έργο του Δημήτρη Αγαρτζίδη με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.
Δημήτρης Αγαρτζίδης
Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στην Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης του Γιώργου Κιμούλη «Σύγχρονο Θέατρο Αθήνας» και στο «Εργαστήριο Φωνητικής Τέχνης» του Σπύρου Σακκά.
Ιδρυτικό μέλος της ομάδας Elephas tiliensis.
Σκηνοθέτησε τις παραστάσεις: Ζάχαρη του ιδίου, Η Νύχτα της Κουκουβάγιας του Γιώργου Διαλεγμένου, Σεροτονίνη του Μισέλ Ουελμπέκ, Απόκοπος του Μπεργαδή, Αγάπησέ με, βασισμένη στην ταινία του Ζουλάφσκι Σημασία έχει ν’ αγαπάς, Φιλοκτήτης του Σοφοκλή, Οδυσσέας του Τζαίημς Τζόυς, Η Κυρά της θάλασσας του Χένρικ Ίψεν, Η βοσκοπούλα Ανωνύμου, Persona του Ίγκμαρ Μπέργκμαν, Λούλα του Βαγγέλη Ραπτόπουλου, Αλεξάνδρεια, βασισμένη στο Αλεξανδρινό κουαρτέτο του Λόρενς Ντάρελ, Περσινή αρραβωνιαστικιά της Ζυράννας Ζατέλη. Ως σκηνοθέτης έχει συνεργαστεί με το Φεστιβάλ Αθηνών, το Θέατρο Τέχνης, το Θέατρο του Νέου Κόσμου, το Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων, το Bios, το Θέατρο Σταθμός.
Έχει γράψει το θεατρικό έργο Ζάχαρη.
Ως ηθοποιός έχει δουλέψει στο Εθνικό και στο Ελεύθερο Θέατρο, με σκηνοθέτες όπως ο Λευτέρης Βογιατζής, η Άντζελα Μπρούσκου, ο Γιάννης Λεοντάρης, ο Σωτήρης Χατζάκης, η Ιώ Βουλγαράκη, η Νάντια Φώσκολου, η Έλλη Παπακωνσταντίνου, ο Αντώνης Καλογρίδης, ο Κοσμάς Φοντούκης, ο Γιώργος Κιμούλης κ.α. Στον κινηματογράφο έπαιξε στην ταινία του Δημήτρη Αθανίτη Τρεις μέρες ευτυχίας και στην τηλεόραση στη σειρά Μίλα μου βρώμικα της Μυρτώς Κοντοβά.
Διδάσκει υποκριτική στο Νέο Ελληνικό Θέατρο του Γιώργου Αρμένη.
Διδάσκει φωνητική-αναπνευστική αγωγή.
Συμμετείχε στο videoart του John Akomfrah The Airport _Lisson gallery_.
Για την παράσταση Αλεξάνδρεια ήταν υποψήφιος για το Βραβείο Δραματουργίας στα Βραβεία Κριτικών Θεάτρου και Χορού Κάρολος Κουν 2016.
Δέσποινα Αναστάσογλου
Σπούδασε γλωσσολογία στο ΕΚΠΑ και υποκριτική στο Σύγχρονο Θέατρο του Γιώργου Κιμούλη. Είναι μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ. Σπουδάζει Τεχνική Alexander στο ΑΤCA της Bίκυς Παναγιωτάκη. Έχει εκπαιδευτεί στο drama in education στο Εργαστήρι του Θεάτρου Πόρτα.
Ιδρυτικό μέλος της ομάδας Elephas tiliensis.
Σκηνοθέτησε τις παραστάσεις: Ζάχαρη του Δημήτρη Αγαρτζίδη, Η Νύχτα της Κουκουβάγιας του Γιώργου Διαλεγμένου, Σεροτονίνη του Μισέλ Ουελμπέκ, Απόκοπος του Μπεργαδή, Αγάπησέ με, βασισμένη στην ταινία του Ζουλάφσκι Σημασία έχει ν’ αγαπάς, Φιλοκτήτης του Σοφοκλή, Οδυσσέας του Τζαίημς Τζόυς, Η Κυρά της θάλασσας του Χένρικ Ίψεν, Η βοσκοπούλα Ανωνύμου, Persona του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, Λούλα του Βαγγέλη Ραπτόπουλου, Αλεξάνδρεια, βασισμένη στο Αλεξανδρινό κουαρτέτο του Λόρενς Ντάρελ, Περσινή αρραβωνιαστικιά της Ζυράννας Ζατέλη. Ως σκηνοθέτις έχει συνεργαστεί με το Φεστιβάλ Αθηνών, το Εθνικό Θέατρο, το Θέατρο Τέχνης, το Θέατρο του Νέου Κόσμου, το Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων, το Bios, το Θέατρο Σταθμός.
Ως ηθοποιός έχει δουλέψει στο Εθνικό και στο Ελεύθερο Θέατρο.
Διδάσκει υποκριτική. Έχει ιδρύσει το Θέατρο της Γειτονιάς, μια μορφή κοινωνικού θεάτρου για παιδιά και εφήβους.
Συμμετείχε στο videoart του John Akomfrah The Airport _Lisson gallery_.
Για την παράσταση Αλεξάνδρεια ήταν υποψήφια για το Βραβείο Δραματουργίας στα Βραβεία Κριτικών Θεάτρου και Χορού Κάρολος Κουν 2016.