Μια μικρή προθέρμανση για ενέσεις Σεροτονίνης στο BIOS exploring urban culture

Η γόνιμη περσινή σεζόν για την ομάδα των Elephas tiliensis έδωσε μια ακόμα αξιοσημείωτη παράσταση: Την ελεύθερη θεατρική μεταφορά του ομώνυμου βιβλίου του Μισέλ Ούελμπεκ. Σε μια πολυμεσική παραγωγή μικρής κλίμακας, με στοιχεία που αντλούν από το σινεμά, το stand up comedy, την εικαστική εγκατάσταση και το μουσικό live, o Dimitris Agartzidis και η Despina Anastasoglou συνέθεσαν ένα μη γραμμικό χρονικό ζωής του ήρωα του Ούελμπεκ προς την καταστροφή και τη ματαίωση – οδηγημένος από έναν καταιγιστικά άδικο κόσμο. Συντονισμένοι σε έντονους ρυθμούς ερμηνείας οι Δημήτρης Αγαρτζίδης, Maria Konstandaki, Aris Laskos, Thomas Beltsios, Tatiana Pitta, Μαρία Γκιώνη.
Πρεμιέρα 14 Νοεμβρίου

Οι θεατρικές επαναλήψεις που αξίζουν

Η νύχτα της κουκουβάγιας στο BIOS exploring urban culture ????
Χρωστάμε στους Elephas tiliensis την επάνοδο της «Νύχτας της Κουκουβάγιας», δεδομένου ότι ο Γιώργος Διαλεγμένος ήταν εξαιρετικά φειδωλός στα νέα ανεβάσματα των έργων του. Τους χρωστάμε επίσης, την ματιά μιας έντονης και καλοκουρδισμένης αφαίρεσης – άρα και το άνοιγμα μιας άλλης οπτικής αποτύπωσης αυτού του απαιτητικού, στην αφήγηση του, έργου. Ποίηση, μεταφυσική, νατουραλισμός διασταυρώνονται στην σκηνοθετική διαλεκτική των Dimitris Agartzidis και Despina Anastasoglou καθώς μιλούν για τον έρωτα, το θάνατο και την προδοσία: Αρχετυπικές, δηλαδή, θεματικές. Με τον ‘Ektoras Lygizos σε ρεσιτάλ ερμηνείας και μαζί του, τους σκηνοθέτες της παράστασης και τους Παρασκευή Δουρουκλάκη, Thomas Beltsios, Μαρία Γκιώνη και Βίκυ Κατσίκα – η τελευταία να αντικαθιστά την πυρετική παρουσία της Θεοδώρας Τζήμου.
Πρεμιέρα 3 Οκτωβρίου
Editor’s choice: Οι θεατρικές επαναλήψεις που αξίζουν
Από τη Στέλλα Χαραμή στο monopoli.gr

«Πώς γίνεται να μην ξοδευόμαστε εδώ κι εκεί, για να μπορέσουμε να επικεντρωθούμε στους ανθρώπους, να βρούμε νόημα στους άλλους και στον εαυτό μας, έτσι ώστε να μη χανόμαστε;» Οι Elephas tiliensis aka Despina Anastasoglou και Dimitris Agartzidis μιλούν στην Εφημερίδα των Συνατκτών με αφορμή το έργο του Γιώργου Διαλεγμένου «Η νύχτα της κουκουβάγιας» που ανεβαίνει και πάλι από αύριο στο BIOS exploring urban culture

«Ζούμε σε σκοτεινούς καιρούς που μας εμποδίζουν να δώσουμε την αξία που θα έπρεπε στη ζωή μας. Σχεδόν μας διαφεύγει η στιγμή που ζούμε. Αυτό μας καθιστά εν δυνάμει τραγικά πρόσωπα.» Μια συνέντευξη της Despina Anastasoglou και του Dimitris Agartzidis aka Elephas tiliensis στην Αναστασία Σταθά και στο elculture.gr με αφορμή το έργο του Γιώργου Διαλεγμένου «Η νύχτα της κουκουβάγιας» που ανεβαίνει και πάλι από τη Δευτέρα στο BIOS exploring urban culture

«Στο μυαλό μου τουλάχιστον, η κουκουβάγια, ως σοφό νυχτοπούλι, συνδέεται με μια βασανιστική νύχτα αγρύπνιας κατά την οποία παλεύεις να βρεις το χαμένο νόημα». Ο Έκτορας Λυγίζος μιλά στην Γεωργία Οικονόμου και στο με αφορμή το έργο του Γιώργου Διαλεγμένου «Η νύχτα της κουκουβάγιας» που μετακομίζει φέτος για λίγες παραστάσεις στο BIOS exploring urban culture

«Η ομάδα καταφέρνει να δώσει φρέσκο περιεχόμενο στο έργο του Διαλεγμένου και μια νέα ανάγνωσή του, εκείνη υπό το πρίσμα του φύλου». Η Αθήνα Κακλαμάνη είδε την παράσταση και γράφει στο Θεατρο.gr

« Ο φόβος του θανάτου σου δίνει μια δύναμη να πας στην αντίθετη κατεύθυνση, όσο μάταιο κι αν είναι» Μια πολύ ωραία συνέντευξη του Έκτορα Λυγίζου, του Ίωνα στη «Νύχτα της κουκουβάγιας» του Γιώργου Διαλεγμένου που επαναλαμβάνεται από τις 3 Οκτωβρίου Δευτέρα και Τρίτη στο BIOS exploring urban culture | Elephas tiliensis

«Αυτό που καταλαβαίνω από το έργο είναι ότι τα πράγματα συνεχίζονται έτσι και αλλιώς. Δηλαδή παρ’ όλο που μέσα απ’ το θάνατο περνάμε σε μία άλλη νομοτέλεια όπου του λένε του Ίωνα ότι είναι χρεωμένος, αργότερα βλέπουμε ότι όλα είναι σαν ένας κύκλος όπου όλοι θα περάσουμε απ’ αυτό.» Η Θεοδώρα Τζήμου μιλά στον Γιάννη Βανταράκη και στο unstage.gr

«Ένα έργο βαθιά υπαρξιακό και στοχαστικό, που φλερτάρει με την κατάθλιψη, τις ψευδαισθήσεις και τα αδιέξοδα του σύγχρονου δυτικού τρόπου ζωής, καταφέρνει την ίδια στιγμή να μας λύνει στα γέλια με τον καυστικό του χαρακτήρα, αλλά και να υγραίνει τα μάτια μας με τον ωμό ρομαντισμό του.» Η Λουίζα Σολομών-Πάντα είδε την παράσταση και γράφει στο Popaganda