Ο “Κυμβελίνος” του Ουίλλιαμ Σαιξπηρ είναι το αντικείμενο εργασίας του εργαστηρίου υποκριτικής της ομάδας Elephas tiliensis για την περίοδο 2014/15.

Έργο της ωριμότητας του συγγραφέα που ακροβατεί ανάμεσα στην τραγωδία και την κωμωδία είναι ένα ποιητικό κείμενο που δίνει το έναυσμα για την ενασχόληση με ένα θέατρο λόγου που φανερώνει στον ερμηνευτή όλα τα πεδία επεξεργασίας, διανοητικής και συναισθηματικής, που μπορούν να χτίσουν την τεχνική του και να ελευθερώσουν τον φαντασιακό του χώρο.

Ερευνούμε τον τρόπο με τον οποίο ο ερμηνευτής συστηματοποιεί τα μέσα του και διευρύνει τα όριά του προκειμένου να συνδεθεί με τους όρους και τις έννοιες του κειμένου. Η λέξη και το κείμενο -ως σύνολο λέξεων- εμπεριέχει τον χώρο της ερμηνείας, της προσωπικής εμπλοκής και της ελευθερίας του ερμηνευτή. Η άσκηση πάνω στο κείμενο, η σωματοποίηση των εννοιών του και η αναζήτηση της συγκινησιακής του ταυτότητας αποτελούν τα ζητούμενα του εργαστηρίου. Ο λόγος γίνεται το όχημα για να βρεθεί το σώμα και η δράση, ενώ ανοίγει την επικοινωνία με τον φαντασιακό ήρωα που ενυπάρχει στον καθένα μας.

Το εργαστήριο απευθύνεται σε επαγγελματίες και ερασιτέχνες ηθοποιούς, καθώς και σε σπουδαστές δραματικών σχολών.

Το εργαστήριο θα ολοκληρώσει τον κύκλο του με μια σειρά παραστάσεων τον Ιούνιο του 2015 στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων.

ΔΙΑΡΚΕΙΑ

Οκτώβριος 2014 – Ιούνιος 2015
Κάθε Τετάρτη 19.00 – 23.00

Τα εργαστήρια θα πραγματοποιηθούν στη Μιαούλη 6- Μετρό Μοναστηράκι

Τί μας συνδέει με ένα κείμενο της αρχαιότητας; Το εργαστήριο ξεκινά για πέμπτη χρονιά τη λειτουργία του με άξονα την “Αντιγόνη” του Σοφοκλή. Η άσκηση πάνω στο κείμενο αυτό συνεχίζει την έρευνα για τον τρόπο που μπορούμε να αναστοχαστούμε πάνω στο θέατρο λόγου.

Τίποτα τόσο τρομερό πιά δε θα πάθω
που να μην είναι ωραίος ο θάνατός μου.

Tο τραγικό πρόσωπο ως εν δυνάμει υπερβατικό και άρα επαναστατικό ον. Ερευνούμε τον τρόπο με τον οποίο ο ερμηνευτής συστηματοποιεί τα μέσα του και διευρύνει τα όριά του προκειμένου να συνδεθεί με τους όρους και τις έννοιες του κειμένου. Η λέξη και το κείμενο -ως σύνολο λέξεων- εμπεριέχει τον χώρο της ερμηνείας, της προσωπικής εμπλοκής και της ελευθερίας του ερμηνευτή. Η άσκηση πάνω στο κείμενο, η σωματοποίηση των εννοιών του και η αναζήτηση της συγκινησιακής του ταυτότητας αποτελούν τα ζητούμενα του εργαστηρίου. Ο λόγος γίνεται το όχημα για να βρεθεί το σώμα και η δράση, ενώ ανοίγει την επικοινωνία με τον φαντασιακό ήρωα που ενυπάρχει στον καθένα μας.