Blog

Για την «Κυρά της θάλασσας», μια ελεύθερη μεταφορά του έργου του Χένρικ Ίψεν, που κανει πρεμιέρα στις 20 Απριλίου στην Κεντρική σκηνή του Θέατρο του Νέου Κόσμου μιλάμε με την Μαριλένα Θεοδωράκου στο @theatermag.g

Η Τατιάνα Πίττα μιλά στη Γεωργία Οικονόμου και στο spirto.net με αφορμή την «Κυρά της θάλασσας» που κάνει πρεμιέρα στις 20 Απριλίου στο Θέατρο του Νέου Κόσμου | «Όταν διάβασα την Κυρά της Θάλασσας, συνειρμικά έφτασα στη φράση “…μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες…”, που συχνά χρησιμοποιούμε άλλες φορές ως λογικό επιχείρημα με αληθινή πίστη κι άλλες φορές σκέτα κι απροκάλυπτα ως πρόσχημα, όταν μεταθέτουμε για αργότερα την οργανωμένη και στοχευμένη απόπειρα αντίστασης απέναντι σε μια ζοφερή πραγματικότητα, πεπεισμένοι για τη δυσαναλογία ότι οι συνθήκες δεν έχουν ωριμάσει αρκετά για να ενισχύσουν ένα τέτοιο μεγάλο βήμα».

Η σκηνοθετική ματιά αποδεικνύει πως ακόμα και για τα πιο σύνθετα νοήματα υπάρχει απλός και κατανοητός τρόπος να τα αφηγηθείς και να τα παραστήσεις στη σκηνή. Η όλη προσέγγιση αποπνέει αυθορμητισμό, εφηβική αθωότητα, ευαισθησία με μια ρομαντική ιστορία που προσπαθεί να αγγίξει την καρδιά του θεατή, να τον παρασύρει μέσα της και να τον ταξιδέψει στις δικές του αναμνήσεις και έρωτες. Και κάπως έτσι καταφέρνουν να διατηρήσουν την αυθεντικότητα του μύθου, κάνοντάς τον σύγχρονο και, γιατί όχι, πανανθρώπινο. | Ο Γιωργος Χριστόπουλος γράφει στο onlytheater.gr.

Όταν ο βοσκός, βοσκοπούλα αγάπησε. Άγνωστος συγγραφέας στην Κρήτη του 16ου αιώνα αποτυπώνει με γλώσσα θαλερή τον τραγικό έρωτα του νεαρού βοσκού για μια πανώρια βοσκοπούλα με φόντο τα ορεινά του νησιού. Γεννιέται τότε ένα από τα σημαντικότερα δείγματα του ποιμενικού ειδυλλίου και της λαϊκής κρητικής παράδοσης που τώρα τροφοδοτεί κι ένα εξίσου προικισμένο ανέβασμα. Οι σκηνοθέτες της παράστασης, Δημήτρης Αγαρτζίδης και Δέσποινα Αναστάσογλου χρησιμοποιούν λιτά αλλά αποτελεσματικά μέσα – τόσο εικαστικά όσο και κινησιολογικά – και αφήνουν να επιβληθεί το σφρίγος της γλώσσας και του συναισθήματος μέσα από τις αξιοσημείωτες ερμηνείες της Πηνελόπης Τσιλίκα και του Γιώργο Παπανδρέου. | Η Στέλλα Χαραμή στο monopoli.gr

Κριτική του Γρηγόρη Ιωαννίδη στην Εφημερίδα των Συντακτών | Από την άλλη, η τωρινή πρόταση των «Elephas tiliensis» φέρνει στον νου την «Γκόλφω» του Νίκου Καραθάνου. Οι ομοιότητες μεταξύ εκείνης και της τωρινής κλίμακας δεν βρίσκονται στον κοινό τόπο του ειδυλλίου ή στην τελική δυστοπία ματαίωσης κάθε ερωτικής ευωχίας. Αλλά στον εσωτερικό αγώνα της παράστασης να αποδείξει ότι ένα παλιό, μακρινό και ώς ένα βαθμό απλοϊκό στιχούργημα, όπως αυτό, μπορεί να συγκινήσει και να αιφνιδιάσει. | Στο Θέατρο του Νέου Κόσμου