Μετά από πολλούς μήνες με κλειστά θέατρα μια παλιά κριτική για την “Κυρά της θάλασσας” που ανακαλύψαμε πρόσφατα. “Σπουδαία παράσταση, απαξάπαντες οι συντελεστές αξιέπαινοι, χωρίς να πρέπει να ξεχωρίσει κανείς. Για το καλό του συνόλου και της αισθητικής-νοητικής απολαύσεως του θεατή. Σε αυτά τα χιλιοπαιγμένα δράματα η συναισθηματική αποστασιοποίησις επιτυγχάνεται δια του Χρόνου και η διέγερσις είναι κυρίως (αν όχι αποκλειστικώς και μόνον) νοητική.” Από τον ποιητή, θεατρολόγο και κριτικό Κωνσταντίνο Μπούρα.

Όλα αποτυπώνονται με τον καλύτερο τρόπο μέσα από μια σκηνοθεσία που συνδυάζει την αφαιρετικότητα με την πλήρη έκθεση. Πράγματι, οι ήρωες του κόσμου αυτού είναι πλήρως εκτεθειμένοι μπροστά στα μάτια μας, σχεδόν γυμνοί, ακόμα και τις στιγμές που είναι απόντες, με αποτέλεσμα ο ρόλος να συγχέεται συχνά με τον ηθοποιό που τον υποδύεται, όπως ακριβώς και η τέχνη με τη ζωή. Το μόνο διαχωριστικό πάνω στη σκηνή είναι μια χοντρή κόκκινη κουρτίνα, που θυμίζει κάτι από “Twin Peaks” και τα παιχνίδια με το ανθρώπινο υποσυνείδητο του D. Lynch. | Αγάπησέ με | Η Αθηνά Κακλαμάνη είδε την παράσταση και γράφει στο Θεατρο.gr

Αν, λοιπόν, αγαπάτε το θέατρο και τους ηθοποιούς, αυτούς τους γοητευτικούς «τυχοδιώκτες του ενδότερου χώρου», που επιμένουν με τη φωνή και το σώμα τους να σκάβουν για τα σημαντικά και πολύτιμα ακόμη και σε συνθήκες παρακμής και ήττας, μάλλον θα συγκινηθείτε με το «Αγάπησέ με». | Κριτική της Ματίνας Καλτάκη στην Η Καθημερινή της Κυριακής | ΑΓΑΠΗΣΕ ΜΕ

Αποδέξου με. Αποδέξου με για να υπάρξω. Χώρεσέ με. Βοήθησέ με να σπάσω τους τοίχους που έχω χτίσει που με εμποδίζουν να νιώσω. Που μου κρύβουν την αγάπη. Ελευθέρωσέ με. Άναψε την φλόγα μου ξανά. Δείξε μου το μεγαλείο μου, γιατί μόνος μου δεν μπορώ να το δω. Κάνε με να θέλω να ζήσω. | ΑΓΑΠΗΣΕ ΜΕ | Η Μαρία Παρασύρη μιλά στο theatermag.gr

Η Γιούλα Μπούνταλη μιλά στη Γεωργία Οικονόμου και στο infowoman.gr | ΑΓΑΠΗΣΕ ΜΕ | “Νιώθω ότι είναι η ίδια προστακτική που χρησιμοποιούμε και στις προσευχές μας – συγχώρεσέ μας, ελέησέ μας, προστάτευσέ μας, αγάπησέ μας, αγάπησέ με”. |

Εδώ ο Βασίλης Σαφός μιλάει στο deBop | Στην ιστορία μας, από την άλλη, η αγάπη είναι μια ανάγκη όχι μόνο πνευματική, αλλά και σωματική, πιο πολύ μοιάζει με ανάγκη επιβίωσης. Ο δικός μου χαρακτήρας θυμίζει κάτι από αδέσποτο – αν δεν αγαπηθεί, θα πεθάνει. | ΑΓΑΠΗΣΕ ΜΕ