Μια παράσταση που τα σώματα χορεύουν, μπλέκονται, δένονται με δεσμά αόρατα, λύνονται και πάλι πιο σφιχτά συνενώνονται για να βρεθούν μέσα στη σπηλιά του πάθους, που ο έρωτας κάνει να μοιάζει με τόπο μαγικό, με παραμύθι, όπου τα σκοινιά που κρέμονται από την οροφή ως δίνες μεγαλειώδεις… οριοθετούν. | Ο Βασίλης Κοκκώνης είδε τη Βοσκοπούλα στο Θέατρο του Νέου Κόσμου και γράφει στη freesunday |