Η σύγκρουση μεταξύ όσων λέγονται και του σκηνικού ύφους δημιουργεί μία ενδιαφέρουσα όσο και δυναμική συνθήκη, ενώ το “κωμικό” περιβάλλον της παράστασης δεν υπονομεύει τη δραματικότητα της ιστορίας. Αντιθέτως, τη μεγεθύνει σαν να πρόκειται για έναν κλαυσίγελω, προσδίδοντας στην παράσταση ιδιαίτερη επιδραστικότητα. Η Τώνια Καράογλου είδε την παράσταση και γράφει στο athinorama.gr