Elephas Tiliensis
…o νάνος ελέφαντας της Τήλου.
Απομονωμένοι για μεγάλο χρονικό διάστημα σε περιορισμένο χώρο, οι ελέφαντες της Τήλου αναγκάστηκαν να συρρικνωθούν, προκειμένου να επιβιώσουν.
Η ομάδα ιδρύθηκε το 2013. Πρώτη της εργασία ήταν το διήγημα Περσινή Αρραβωνιαστικιά της Ζυράννας Ζατέλη, που παρουσιάστηκε την περίοδο 2013-14 και 2014-15 στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. Την περίοδο 2014-15 η ομάδα συνεργάζεται με το Θέατρο Τέχνης και παρουσιάζει στο Υπόγειο την παράσταση Αλεξάνδρεια -Υπάρχουν αλήθεια και ψεύδος άραγε;- εμπνευσμένη από το Αλεξανδρινό Κουαρτέτο του Λόρενς Ντάρελ. Για την παράσταση Αλεξάνδρεια -Υπάρχουν αλήθεια και ψεύδος άραγε;- η ομάδα ήταν υποψήφια για το Βραβείο Δραματουργίας στα Βραβεία Κριτικών Θεάτρου και Χορού Κάρολος Κουν, (2016).
Την περίοδο 2015-16 παρουσίασε μια σκηνική εκδοχή του μυθιστορήματος Λούλα του Βαγγέλη Ραπτόπουλου, στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.
Στο «Καλοκαίρι project» των bizoux de kant γεννήθηκε η performance Πώς θα ‘ναι ο λυτρωτής μου; βασισμένη στο διήγημα Το σπίτι του Αστέριου του Χόρχε Λουίς Μπόρχες, (Ιούνιος 2016).
Την περίοδο 2016-17 παρουσίασε σε συμπαραγωγή με το Θέατρο του Νέου Κόσμου μια σκηνική εκδοχή της Persona του Ίγκμαρ Μπέργκμαν.
Με τις παραστάσεις έχει ταξιδέψει στη Θεσσαλονίκη (Θεατρικές Συναντήσεις), στα Ιωάννινα (Β’ Θεατρική Άνοιξη), στην Άρτα, στο Ρέθυμνο (Φεστιβάλ Αντίβαρο), στην Πάτρα και στο Ναύπλιο.
Την περίοδο 2017-18 η ομάδα παρουσίασε στο Θέατρο του Νέου Κόσμου το Κρητικό ποιμενικό ειδύλλιο του 16ου αιώνα, Η βοσκοπούλα Αγνώστου και μια μεταγραφή της Κυράς της θάλασσας του Χένρικ Ίψεν. Για την παράσταση αυτή η ομάδα επιχορηγήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού.
Το 2018 στο Φεστιβάλ Αθηνών παρουσιάζει μια εκδοχή του Οδυσσέα του Τζαίημς Τζόυς, με τον τίτλο Οδυσσέας, ένα ορατόριο – ωδή στην καθημερινότητα.
Την περίοδο 2018-19 παρουσίασε τον Φιλοκτήτη του Σοφοκλή, εστιάζοντας στην ψυχοθεραπευτική διαδικασία, στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων, με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.
Το 2020 οι Elephas tiliensis παρουσίασαν στο Bios μια ανθρώπινη εγκατάσταση ενάντια στον φόβο, που δανείστηκε υλικά απ’ το ίδιο το θέατρο, τον κινηματογράφο και τη μουσική, με τίτλο Αγάπησέ με, με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.
Στο Κάστρο της Άρτας παρουσίασαν μια μουσική σκηνική εκδοχή του έργου Ο Απόκοπος του Μπεργαδή στα πλαίσια του προγράμματος «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός», ( Αύγουστος 2021).
Το 2021 πραγματοποίησε έρευνα σε χωριά της Πίνδου με θέμα: Γυναίκες και Ιστορίες – Η γέννηση μιας δραματουργίας.
Τη θεατρική περίοδο 2021-22 και 2022-23 παρουσίασαν μια θεατρική εκδοχή του μυθιστορήματος Σεροτονίνη του Μισέλ Ουελμπέκ και το σπουδαίο έργο Η Νύχτα της Κουκουβάγιας του Γιώργου Διαλεγμένου, στην Κάμιρο και στο Βios, με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.
Το 2023 παρουσίασαν στο Θέατρο Σταθμός τη Ζάχαρη, το πρώτο θεατρικό έργο του Δημήτρη Αγαρτζίδη με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.
Παραστάσεις
- ΖΑΧΑΡΗ
- Η Νύχτα της Κουκουβάγιας
- Σ ε ρ ο τ ο ν ί ν η
- Ο Απόκοπος του Μπεργαδή
- ΑΓΑΠΗΣΕ ΜΕ
- Φιλοκτήτης
- Οδυσσέας
- Η κυρά της θάλασσας
- Η βοσκοπούλα
- Persona
- Πώς θα ‘ναι ο λυτρωτής μου;
- Λούλα
- Αλεξάνδρεια
- Περσινή Αρραβωνιαστικιά
-Το πρώτο θεατρικό έργο του Δημήτρη Αγαρτζίδη
-Το σπουδαίο έργο του Γιώργου Διαλεγμένου –
-Ελεύθερη μεταφορά από το ομώνυμο μυθιστόρημα του Μισέλ Ουελμπέκ –
-κείμενο της Κρητικής λογοτεχνίας του 15ου αιώνα / μια μουσική σκηνική εκδοχή –
Μια ανθρώπινη εγκατάσταση που δανείζεται υλικά απ’ το ίδιο το θέατρο, τον κινηματογράφο και τη μουσική, για να εναντιωθεί στον φόβο.
Η ιστορία του Φιλοκτήτη, του πιο μοναχικού ήρωα του Σοφοκλή, του πιο αποτρόπαια αδικημένου, σε μια παράσταση σχεδόν ψυχαναλυτική.
Ένα ορατόριο, ωδή στην καθημερινότητα, επεισόδια 13 & 18 | Τζαίημς Τζόυς
Ελεύθερη μεταφορά του έργου του Χένρικ Ίψεν. Μια μαύρη κωμωδία για την προσωπική μας ευθύνη στην ελευθερία μας.
Το αριστοτεχνικό ποιμενικό ειδύλλιο που γράφτηκε στην Κρήτη του 16ου αιώνα. Ένας βοσκός συναντά στην εξοχή μια πανώρια βοσκοπούλα και λιποθυμά χτυπημένος από την ομορφιά της.
Πώς είναι μια ολόκληρη προσωπικότητα; Όπως κι αν είναι, αντέχεται;Το αινιγματικό αριστούργημα του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν μεταφέρεται στο θέατρο από την ομάδα Elephas tiliensis.
Με σκηνικό τα Μάρμαρα και τα τσιμέντα, τους δύο πιο σκοτεινούς άξονες της πόλης, γεννήθηκε η performance «Πώς θα ‘ναι ο λυτρωτής μου;». Βασίζεται στο διήγημα του Μπόρχες «Το Σπίτι του Αστερίου».
Το μυθιστόρημα του Βαγγέλη Ραπτόπουλου. Ο αυτιστικός κόσμος της Λούλας. Η Λούλα ως σύμβολο μιας ολόκληρης γενιάς που πάλεψε να ενηλικιωθεί στις τοξικές δεκαετίες απο το ’90 και μετά.
Το αριστούργημα του Ντάρρελ “Αλεξανδρινό Κουαρτέτο” συνομιλεί με κείμενα πρωτότυπα της ομάδας, του φιλόσοφου Θεοφάνη Τάση, της Βαλεντίνας Καραμπάγια, του Μαρκήσιου Ντε Σαντ, ποιημάτων του Κωνσταντίνου Καβάφη, του Σαρλ Μπωντλαίρ, του Κόβεντρι Πάτμορ, ιστορικά και πολιτικά ντοκουμέντα.
Tο πρώτο διήγημα του πρώτου βιβλίου της πολύ σημαντικής πεζογράφου Ζυράννας Ζατέλη για πρώτη φορά στο θέατρο.
Νέα
- Νέος κύκλος για το εργαστήριο “Σώμα και φωνή” από 30 Μαρτίου 2023.
- Νέος κύκλος του εργαστηρίου υποκριτικής από τις 07 Απριλίου 2023 με θέμα τρία έργα του Σάμουελ Μπέκετ. Beckett | Πρόζες | Ευτυχισμένες μέρες | Το λίκνισμα.
- Νέο εργαστήριο για παιδιά 7 έως 12 ετών. Το θέατρο της γειτονιάς | Από τις 08 Απριλίου 2023.
- Πληροφορίες για τα εργαστήρια στο
Το μάθημα “Σώμα και Φωνή” επικεντρώνεται στην εύρεση του σωματικού ήχου, στην ανακάλυψη της αληθινής μας φωνής και στη συνειδητοποίηση του πόσο αλληλένδετη είναι η φωνή με το σώμα μας, μέσω σωματικών, φωνητικών και αναπνευστικών ασκήσεων.
Το εργαστήριο απευθύνεται σε επαγγελματίες και ερασιτέχνες ηθοποιούς, καθώς και σε σπουδαστές δραματικών σχολών. Εκτείνεται σε τρία τρίμηνα, τα οποία μπορούν οι ενδιαφερόμενες/οι να παρακολουθήσουν μεμονωμένα ή συνολικά. Στο τέλος κάθε τριμήνου ο κύκλος ολοκληρώνεται με ανοιχτές παρουσιάσεις και στο τέλος του έτους το σύνολο της εργασίας θα ολοκληρωθεί με ανοιχτές παρουσιάσεις στον φιλόξενο χώρο του Κέντρου Ελέγχου Τηλεοράσεων.
Εργαστήριο θεάτρου για παιδιά 7 έως 12 ετών
Latest Blog Posts
Ποιοι είναι οι υπερταλαντούχοι ηθοποιοί που γράφουν και θεατρικά έργα; O Δημήτρης Αγαρτζίδης μιλάει στην Ιωάννα Γκομούζα στην Athensvoice. «Ήταν μια δύσκολη αλλά και συναρπαστική ιστορία που με έβαλε συνειδητά στο να συνεχίσω να ασχολούμαι με την γραφή. Έχει πολύ νόημα –και πώς αλλιώς; – γιατί αν δεν υπάρχει παραγωγή νέου θεατρικού λόγου, σιγά σιγά εκλείπει και ο λόγος ύπαρξης του θεάτρου. Δεν μπορούμε να γυρνάμε συνεχώς στους κλασικούς. Πρέπει να αφήσουμε κι εμείς το αποτύπωμά μας, είτε είναι σημαντικό είτε όχι.»

«Προσπαθήσαμε να παίξουμε στα όρια του παράλογου, του κωμικού, του τραγικού. Η “Ζάχαρη”, παραστασιακά είναι σε έναν μόνιμο διάλογο με τα άκρα, από την τραγωδία μέχρι την μπαλαφάρα, ακριβώς όπως ταιριάζει και στην οικογένεια, όπως δηλαδή βιώνονται τα πράγματα μέσα σε αυτόν το θεσμό.» Η Ελίνα Ρίζου, μιλάει με τη Marilena Theodorakou στο Theatermag για την πρώτη της συνεργασία με τον Δημήτρη Αγαρτζίδη και τη Δέσποινα Αναστάσογλου, οι οποίοι σκηνοθετούν την παράσταση «Ζάχαρη», στο Θέατρο Σταθμός.

Η Ιωάννα Σωτήρχου είδε τη «Ζάχαρη» του Δημήτρη Αγαρτζίδη και γράφει στην Εφημερίδα των Συντακτών: «Παράλληλες σχέσεις, οι νευρώσεις που κληροδοτεί η οικογένεια όπως αποτυπώνονται στην υπερκινητικότητα των παιδιών, ο υπερπροστατευτισμός και η υποκρισία, το μέλλον που στρώνουν οι μεγάλοι αγνοώντας τα θέλω των παιδιών, η διαιώνιση των σχέσεων εξουσίας και καταπίεσης παρουσιάζονται μπροστά και πίσω από καθρέφτες που καταλαμβάνουν τον σκηνικό χώρο. Κι απειλούν να μας δείξουν όπως είμαστε και να μας φανερώσουν την πραγματικότητα παραγωγής τραυματισμένων και ευνουχισμένων προσωπικοτήτων.»

Κριτική για τη «Ζάχαρη» του Dimitris Agartzidis από τον Κωνσταντίνο Μπούρα. «Απόδειξη πως όταν οι σύγχρονοι θεατράνθρωποι θέλουν και στρωθούν στη δουλειά μπορούν να δημιουργήσουν παραστατικά θεάματα (και ακροάματα, στην συγκεκριμένη περίπτωση) διεθνών προδιαγραφών». ΖΑΧΑΡΗ του Δημήτρη Αγαρτζίδη

Με αφορμή το θεατρικό έργο του Dimitris Agartzidis «Ζάχαρη» που παρουσιάζεται στο Θέατρο Σταθμός κάναμε μια ωραία κουβέντα με τη Χρύσα Πασιαλούδη για το athinorama.gr και μιλήσαμε μεταξύ άλλων και για το Προεδρικό Διάταγμα 85 που εξισώνει τους αποφοίτους καλλιτεχνικών σχολών με αποφοίτους Λυκείου. Είναι κάτι που μοιάζει να αφορά μόνο τους καλλιτέχνες. αλλά αφορά όλους μας. ΖΑΧΑΡΗ του Δημήτρη Αγαρτζίδη Δευτέρα & Τρίτη στις 21.00 στο @theatro_stathmos . Από τους @elephastiliensis ???? https://www.viva.gr/tickets/theater/zaxar/ ???? «Το τρίπτυχο πατρίς – θρησκεία – οικογένεια είναι βαθιά ριζωμένο στη συνείδησή μας και οποιαδήποτε παρέκκλιση θεωρείται προβληματική. Αυτό έχει δημιουργήσει ένα ενοχικό σύνδρομο με αποτέλεσμα να μην μένει χώρος να αναπνεύσει κάποιος που δεν συμβαδίζει με τον μέσο όρο. Έτσι καταλήγουμε σε παραβατικές και κακοποιητικές συμπεριφορές, γιατί δεν μπορούμε να αντιληφθούμε τι είναι αυτό που μας τρώει μέσα μας».
