Η σκηνοθετική ματιά αποδεικνύει πως ακόμα και για τα πιο σύνθετα νοήματα υπάρχει απλός και κατανοητός τρόπος να τα αφηγηθείς και να τα παραστήσεις στη σκηνή. Η όλη προσέγγιση αποπνέει αυθορμητισμό, εφηβική αθωότητα, ευαισθησία με μια ρομαντική ιστορία που προσπαθεί να αγγίξει την καρδιά του θεατή, να τον παρασύρει μέσα της και να τον ταξιδέψει στις δικές του αναμνήσεις και έρωτες. Και κάπως έτσι καταφέρνουν να διατηρήσουν την αυθεντικότητα του μύθου, κάνοντάς τον σύγχρονο και, γιατί όχι, πανανθρώπινο. | Ο Γιωργος Χριστόπουλος γράφει στο onlytheater.gr.